Türk Medline
Dokran

DİYABETİK RETİNOPATİNİN TANI VE TEDAVİSİ

SEZEN AKKAYA, BANU AÇIKALIN, EDA ASILYAZICI, AYŞE YILMAZ, MURAT YAMİÇ, YILDIRIM KOCAPINAR

Retina-Vitreus - 2018;27(4):390-401

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göz Hast. İstanbul, Türkiye

 

Diyabetik Retinopati(DR), gelişmiş ülkelerde genç yetişkinler ve çalışma çağındaki nüfusta edinsel körlüğün önde gelen nedenlerinden biridir. DR; diyabetin en yaygın mikrovasküler komplikasyonudur, prevalansı diyabet süresi ile birlikte artar ve genel olarak diyabetlilerin % 30?unda görülür. Diyabetik hastalarda proliferatif DR(PDR) nedeniyle şiddetli görme kaybı meydana gelebilirse de, bu hastalarda görme kaybının en yaygın nedeni diyabetik makula ödemi(DMÖ)?dir. Fundus Floresein Anjiografi (FFA); invaziv, masrafl ı ve zaman alan bir tekniktir, ancak yerleşmiş bir DR?de vasküler değişiklikleri saptamak için hassas bir yöntemdir. Optik kohorens tomografi (OKT); DMÖ de tanı, tedavi yaklaşımı, prognoz ve tedavi yanıtının değerlendirilmesi için altın standart haline gelmiştir. OKT anjiyografi (OKTA), yüksek çözünürlüklü volumetrik kan akımı hareket kontrast görüntüsünü kullanan, birkaç saniye içinde anjiyografi k görüntülere benzeyen görüntüler üreten yeni noninvaziv bir görüntüleme tekniğidir. Anti-VEGF?lerin(vasküler endotelyal büyüme faktörü) yaygın kullanılmaya başlanması ile DMÖ tedavisinde laser fotokoagülasyonun rolü azalmakla birlikte son zamanlarda laser tedavisindeki ilerlemeler de dikkat çekicidir. Sonuçta anti-VEGF tedavi maküler laser tedavisinin yerini almıştır ve artık DMÖ için ilk basamak tedavidir. İntraoküler steroidler psödofakik, anti-VEGF ajanlara yanıt alınamadığı veya anti-VEGF kullanımını kısıtlayan sistemik vasküler komorbiditelerin bulunduğu belli hasta gruplarında düşünülmelidir.