KENAN TAŞTAN, MEMET IŞIK, TURAN SET, ZELİHA CANSEVER
Konuralp Tıp Dergisi - 2016;8(2):137-140
Amaç: Aile hekimi görev tanımı itibariyle sorumlu olduğu aile bireylerinin tüm sağlık sorunları ile ilgilenen kişidir. Bu anlamda sorunlu birey ve ailelere danışmanlık yapması gerekmektedir. Bu çalışmada Türkiye’deki aile hekimlerinin aile danışmanlığı ile ilgili eğitim durumu ve düşüncelerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma 2013 yılında Türkiye’de görev yapan aile hekimleri arasında yapıldı. Araştırmacılar tarafından aile hekimlerinin demografik özelliklerini, aile danışmanlığı ile ilgili görüş ve önerilerini sorgulayan bir anket geliştirildi. Anket katılımcılara internet üzerinden uygulandı. Toplam 421 katılımcının sonucu değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 41, 7±7, 2 yıldı. Bunların %67, 1’i erkek ve %32, 9’u kadındı. Katılımcıların %11, 3’ü aile danışmanlığı eğitimi aldığını, %88, 7’si bu eğitimi almadığını belirtti. Aile danışmanlığı hizmetine ihtiyaç duyma sıklığı sorgulandığında katılımcıların %3, 4’ü hiç ihtiyaç duymadığını, %44’ü nadiren ihtiyaç duyduğunu, %39, 9’u sık ihtiyaç duyduğunu ve %12, 7’si çok sık ihtiyaç duyduğunu belirtti. Aile hekimlerinin %21, 7’si aile içi sorunları çözme konusunda kendilerinin yeterli olduğunu düşünürken, %78, 3’ü bu konuda yetersiz olduklarını düşünmekteydi. Yine aile hekimlerinin %76, 3’ü aile danışmanlığı eğitimi almak isterken, %23, 7’si bu konuda eğitim almak istemediklerini belirtti. Sonuç: Aile hekimlerinin aile danışmanlığı konusunda eğitim eksikliklerinin olduğu görülmüştür. Bu açığın kapatılması için tıp fakültesi müfredatında aile danışmanlığı eğitimine yer verilmesi ve uygulamadaki aile hekimlerine hizmet içi eğitimler düzenlenmesi yararlı olacaktır.
