SELÇUK MISTIK, SONGÜL ORUÇ, HABİBE ŞAHİN, SUNAY KÜTÜK
Eurasian Journal of Family Medicine - 2017;6(1):18-24
Amaç: Bu çalışmanın amacı, birinci basamakta aile hekimlerine obezite şikayeti ile gelen hastalarda kilo verilmesinin sağlanması ve görüşme sıklığının etkisinin belirlenmesidir. Yöntem: Bu çalışma Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri’nde yürütülmüştür. Dört aylık bir sürede 30’u kontrol grubu ve 30’ardan üç çalışma olmak üzere toplam 120 obez bireyin çalışmaya alınması planlandı. Bu bireylerin, fizik muayeneleri yapıldı, kilo, boy, bel ve kalça çevreleri ölçülüp çalışma başlangıcında ve bitiminde birer kez kan tetkikleri yapıldı. Çalışma öncesinde gönüllülere diyet eğitimi verildi ve hastalar dört gruba ayrıldı. Kontrol grubu dışındaki gruplar her gün yedikleri ve içtiklerini bir ajandaya kaydetti ve bunlar bilgisayar programında incelenip beslenme durumlarıyla ilgili gerekli bilgiler hastalara iletildi. Haftalık, iki haftalık ve aylık görüşme grupları oluşturuldu. Kontrol grubunun çalışma öncesi ve sonrası ölçüm ve kan tetkikleri alınıp bunlara herhangi bir eğitim verilmeyecek olup kilo vermelerinin gerekliliği vurgulandı. Bulgular: Çalışmaya toplam 94 hasta alındı. Ağustos 2015’te başlayan çalışma Aralık 2015’te tamamlandı. Kontrol grubuna göre çalışma gruplarında çalışma öncesine göre sonrasında beden kitle indekslerinde istatistiksel anlamlı düşme mevcuttu. Haftalık grupta beden kitle indeksi ortalama değerinde 0, 92, iki haftalık grupta 0, 53 ve aylık grupta 0, 49 kg/m2 düşme meydana gelmişti. Sonuç: Çalışma gruplarımızda kontrol grubuna göre çalışma öncesine göre sonrası arasında beden kitle indeksleri arasında farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalmıştır. Çalışma kilo verdirmekte başarılı olmuştur ancak 12 haftalık süre içerisinde planlanan ideal kilo verme oranlarına ulaşılamamıştır. Haftalık, 15 günlük ve aylık gruplarda beden kitle indekslerinde azalma açısından istatistiksel olarak anlamlı fark olmamakla birlikte en fazla düşme haftalık grupta tespit edilmiştir.
