GÖKÇE GÜNDÜZ, AYNUR AYTEKİN
Journal of Behcet Uz Children's Hospital - 2015;5(3):184-192
GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışma, annelerin çocuklarını ev kazalarından korumaya yönelik tutumları ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapıldı. YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma, 01 Mart 2014- 12 Haziran 2015 tarihleri arasında Türkiye’nin doğu bölgesindeki bir il merkezinde bulunan bir Aile Sağlığı Merkezi (ASM) bölgesinde tanımlayıcı ve kesitse olarak yapıldı. Çalışmanın evrenini, ilgili ASM’ne kayıtlı 1-3 yaş grubu en az bir çocuğu olan 1152 anne oluşturdu. Araştırmanın örneklemini, yukarıda belirtilen evrenden olasılıksız rastlantısal örnekleme yöntemiyle seçilen 400 anne oluşturdu. Veriler “Soru Formu” ve “0-6 Yaş Çocuklarda Annenin Ev Kazalarına Yönelik Güvenlik Önlemlerini Tanılama Ölçeği” ile araştırmacı tarafından toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik dağılımlar, ortalama, standart sapma, bağımsız gruplarda t-testi, varyans analizi, Kruskal Wallis testi ve Cronbach alfa katsayı hesaplaması kullanıldı. Araştırmanın yapılabilmesi için etik onay, resmi izin ve annelerden aydınlatılmış onam alındı. BULGULAR: Araştırmada annelerin %57.3’ünün çocuğunun ev kazası geçirdiği; ev kazası yaşayan çocukların %55.0’ının düşme, %15.2’sinin çarpma ve %12.5’inin yanık tipinde kaza yaşadığı belirlendi. Annelerin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği puan ortalamasının 179.74±12.91 olduğu saptandı. Annelerin eğitim ve çalışma durumunun, baba eğitim durumunun ve çocuk sayısının annelerin çocuklarını ev kazalarından korumaya yönelik tutumlarını etkilediği belirlendi (p<0.05). TARTIŞMA ve SONUÇ: Ev kazası geçirmeyen çocukların annelerinin, çocuklarını ev kazalarından korumaya yönelik tutumlarının ev kazası geçiren çocukların annelerinin tutumlarından daha iyi düzeyde olduğu saptandı. Ek olarak annelerin bu tutumlarını, anne eğitim ve çalışma durumu, baba eğitim durumu ve çocuk sayısı değişkenlerinin etkilediği belirlendi. Çocuklarda ev kazalarının önlenmesi amacıyla hemşirelerin eğitimci, danışmanlık, rehberlik rollerini kullanarak annelerde/ailelerde farkındalık, tutum ve davranış değiştirmeye yönelik girişimlerde bulunması önerilebilir.
