İZZET CAN, SEDEF KUTLUK, FEYZA ÖNDER, GÜLCAN KURAL
MN Oftalmoloji Dergisi - 1996;3(2):178-183
Amaç: Ezotropya cerrahisi sonrasında ardıl ekzotropya gelişiminde etkili olduğu literatürde ortaya atılmış olan çeşitli faktörlerin önemlilik derecelerinin araştırılması amaçlandı. Metod; Horizontal cerrahi sonrasında ardıl ekzotropya gelişmiş bulunan 17 ekzotropya olgusundan oluşan çalışma grubu, yine ameliyat sonrası rezidiv ekzotropya tanımlanmış olgular arasından rast gele seçilmiş 17 olguluk kontrol grubu ile, ambliyopi varlığı, yüksek hipermetropi, yetersiz refraktif düzeltme, preoperatif A-V patterni,kapama tedavisi uygulanmış olması, uygulanan cerrahi miktarı,postoperatif addüksiyon kısıtlılığı ve binoküler görme açısından karşılaştırıldı. Bulgular: İki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösteren faktörler 1) postoperatuar dönemde binoküler görme (P<:0.05)ve 2) postoperatif addüksiyon kısıtlılığı olarak saptandı (P<0.05),Ardıl ekzotropya grubunda, binoküler görme değerlendirilebilen 15 olgudan 1'inde (%6.6), rezidiv ET grubunda ise 14 olgudan 5'inde(%35.7) füzyon izlendi. Postoperatif addüksiyon kısıtlılığına, ardıl XT grubunda 7 olguda (9641.2). rezidiv ET grubunda 1 olguda (%5.8)rastlandı. Erken başlangıç gösteren ardıl ekzotropyalı olguların %71.4'ünde, geç başlangıçlı olguların da %20'sinde addüksiyon kısıtlılığı görüldü. Sonuç: Ardıl ekzotropya erken ve geç gelişen olgular olarak 2 ayrı kategoride incelenebilir. Erken gelişen olgularda addüksiyon kısıtlılığı uygulanan cerrahi tekniğe bağlı olarak dikkatle takip edilmesi gereken bir faktördür. Binoküler görme yokluğu, hem erken hem geç gelişen olgularda etkili bir faktör olarak ortaya çıkmaktadır.
