ÖZLEM AYKAÇ, FATMA GER AKARSU, ATİLLA ÖZCAN ÖZDEMİR
Türk Beyin Damar Hastalıkları Dergisi - 2020;26(2):162-166
GİRİŞ ve AMAÇ: Serebral amilod anjiopati (SAA), küçük ve büyük serebral arterlerin media ve adventisia tabakasında amiloid beta-peptid (Aβ) birikimine bağlı gelişen serebrovasküler bir patolojidir. İskemik veya hemorajik inme, demans ve ensefalopati görülebilir. Çalışmamızda konveksal subaraknoid kanama sıklığını ve prognoz üzerine etkisini araştırmayı amaçladık. YÖNTEM ve GEREÇLER: 2016-2017 yılları arasında nöroloji kliniğinde yatarak tetkik ve tedavi edilen, gradient EKO ve SWI MR görüntüleme yapılan olası serebral amiloid anjiopati tanılı 24 hasta çalışmamıza dahil edildi. Travma öyküsü olan, yakın zamanda cerrahi geçiren hastalar, çalışmadan çıkarıldı. Tüm hastaların demografik özellikleri, vasküler risk faktörleri, antitrombotik veya antikoagülan kullanımı, nörogörüntüleme bulguları, başvuru NIHSS ve 3 ay sonraki mRS değerleri kaydedildi. BULGULAR: Çalışmaya 24 hasta alındı. On bir (%45, 8) kadındı. Yaş ortalaması 72, 5±8, 79 idi. Hastalarımızın %17’sinde konveksal subaraknoid kanama, %21’inde lober hemoraji mevcuttu. %42’sinde ise hem lober hemoraji hem de konveksal subaraknoid kanama izlendi. Gruplar arasında prognoz ve mortalite açısından anlamlı fark izlenmedi. TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda konveksal subaraknoid kanamanın prognoz üzerinde belirgin etkisinin olmadığı ve hipertansiyon, diabet, sigara kullanımı, antiagregan, antikoagülan kullanımı ile ilişkisinin olmadığı sonucuna varıldı.
