MERAM CAN SAKA, SUZAN ÖZER, AYLİN ULUŞAHİN
Türk Psikiyatri Dergisi - 2001;12(4):283-292
Amaç: Bu çalışmada, remisyonda olan bipolar hastaların bir yıl süreyle takibi ile hastalığın gidiş özellikleri ve sonuçları nın ele alınması amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmada altı ayda bir, toplam üç kez değerlendirilmiş 48 hastanın verileri ele alınmıştır. Çalışma başında iyilik döneminde olan bu hastaların hepsine Duygulanım Bozuklukları ve şizofreni Görüşme Çizelgesi (Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia / SADS) verilmiş, kontrolleri aynı çizelgenin İzlem Formu ile yapılmış, tüm görüşmelerde Genel Değerlendirme Ölçeği (Global Assessment Scale / GAS), Yaşamdan Hoşnutluk ve Doyum Kalitesi Ölçeği (Quality of Life Enjoyment and Satisfaction Questionnaire), Kısa Yetiyitimi Anketi ve Tedavi İzlem Formu verilmiştir. Bulgular: Psikososyal bozukluğu değerlendiren ölçeklerde düzelme olduğu, belirti gruplarının çoğunda ise istatistiksel anlamlılığa ulaşan değişiklik olmadığı tespit edilmiştir. Birinci sene sonunda örneklemin %31.2'sinde hastalığın tekrarladığı gözlenmiştir. Örneklem GAS ortalamalarına göre iyi, orta, kötü gidiş gruplarına ayrılmış; iyi gidiş grubunda kötü gidiş grubuna göre daha az kalıntı belirti olduğu, yalnızca lityumla daha yüksek oranda koruma sağlanabildi ği tespit edilmiştir. İzlem sonundaki GAS puanının ara dönem kalıntı depresyon belirtileri ile yordanabildiği bulunmuştur. Sonuç: Örneklemimizde, hastalık tekrarı literatürde bildirilen oranlara göre düşük bulunmuştur. Ara dönem depresyon belirtileri ve yalnızca lityum ile koruma sağlanamaması kötü seyir ile bağlantılı bulunmuştur.
