SELAHATTİN AKAR, SEVİLAY TOPÇUOĞLU, GÜNER KARATEKİN, FAHRİ OVALI
Zeynep Kamil Medical Journal - 2015;46(2):80-83
Amaç: Bronkopulmoner displazi (BPD) oksijen ve pozitif basınçlı ventilasyon ile tedavi edilen prematüre bebeklerde gelişen kronik bir akciğer hastalığıdır. Bu çalışmada, BPD gelişen, sistemik steroid kullanılan olgularda tedavi etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 1 Ocak 2012 ile 31 Aralık 2012 tarihleri arasında Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesine yatırılarak izlenen, BPD gelişen ve solunum destek tedavisi gereken 18 prematüre bebek alındı. Steroid kullanım öncesi ve sonrası solunum destek durumları değerlendirildi. Bulgular: Hastaların gestasyon yaşları ortalama 26,81±1,87 (24-31) hafta, yatış süresi ortalama 77,5±12,92 (23-142) gün, steroid tedavi süresi ortalama 7,85±3,43 (3-11) gün, postanatal steroid başlanma zamanı ortalama 39,8±17,11 (14-79) gün,kümülatif steroid dozu ortalama 0,65±0,27 (0,3-1,2) mg/kg, steroid başlandıktan sonra ekstube olduğu gün ortalama 7,82±8,14 (1-28), steroid başlandıktan sonra nazal CPAP’ın (Continuous Positive Airway Pressure) kesildiği gün ortalama 16,6±14,4 (4-61) idi. Steroid başlandığında 14 hasta entübe, 4 hasta nazal CPAP tedavisi almaktaydı. Steroid sonlandığında nazal CPAP alan 4 hastadan birinin oksijeni kesilmiş, biri hood içi oksijenle izlenmeye geçmiş, biri kövöz içi oksijenle izleme geçmiş, biri nazal CPAP’ta izlenmeye devam edilmişti. Entübe olan 14 hastadan 5’i nazal CPAP’a geçmiş, 1’i küvöz içi oksijenle izleme alınmış, 1’i hood içi oksijen ile 7’si entübe olarak izlenmeye devam edilmişti. Sonuç: Bronkopulmoner displazi tedavisinde steroidler birçok merkezde farklı şekilde kullanılmasına rağmen kısa dönemdeki etkileri tartışmalıdır. Bu konuyla ilgili randomize kontrollü çalışma yapılması birçok nedenden dolayı zor olduğu için ancak bildirilen vaka grupları ile karar vermek gerekecektir.
