ESRA CEREN TATLI, LEVENT OZER
Turkish Journal of Clinics and Laboratory - 2018;9(4):281-286
Amaç: Bu çalışmanın amacı; cam karbomer simanın mikrogerilim bağlanma dayanımı ve mikrosertlik değerlerinin geleneksel cam iyonomer siman ve kompomerle karşılaştırılarak değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bağlanma dayanımı testinde 60 adet süt 2. molar dişi kullanılmıştır. Bu amaçla dentine uygulanan restoratif materyallerin dentine bağlanma kuvveti ’’mikrogerilim bağlanma dayanımı testi’’ ile değerlendirilmiştir. Kopma tipleri 20X büyütmede ışık mikroskobu altında belirlenmiştir. Mikrosertlik testi için 5 mm çapta ve 2 mm derinlikte pleksi-glass kalıplar kullanılmıştır. Her materyal için 25 örnek olacak şekilde 75 örnek değerlendirilmiştir ve materyal mikrosertlikleri ’Vicker’s testi’ ile incelenmiştir. Elde edilen veriler Kruskal Wallis testiyle değerlendirilmiştir. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p≤0, 05 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Cam karbomer (2, 0 MPa) ve cam iyonomerin (1, 7 MPa) dentine bağlanma değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı, kompomerin ise (9, 4 MPa) istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek mikrogerilim bağlanma dayanımı gösterdiği belirlenmiştir (p<0, 001). Cam karbomer siman, cam iyonomer siman ve kompomer restorasyon materyalleri arasında adeziv, koheziv ve karışık kopma tipleri oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark görülmemiştir (p=0, 409). Restoratif materyallerin mikrosertlik değerleri arasında ise istatistiksel anlamlı fark tespit edilmiştir (p<0, 001). Mikrosertliği en yüksek dolgu materyali kompomer; mikrosertliği en düşük materyal ise cam karbomer olacak şekilde materyal sertlikleri kompomer>cam iyonomer>cam karbomer olarak belirlenmiştir. Sonuç: Cam karbomer siman dentine kompomerden daha düşük mikrogerilim bağlanma dayanımı göstermiştir. Ayrıca mikrosertlik değeri kompomerden ve cam iyonomer simandan daha düşük olarak tespit edilmiştir.
