Türk Medline
Dokran

ÇOCUKLARDA AĞIZ SOLUNUMUNUN KRANİYOFASİYAL GELİŞİM ÜZERİNE ETKİSİ

ÖMER ERDUR, EMİRE AYBÜKE ERDUR, MERVE EROL

Kulak Burun Boğaz Uygulamaları Dergisi - 2018;6(1):6-10

Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kbb Kliniği, Konya

 

AMAÇ: Bu çalışmada ağız solunumunun kraniyofasiyal gelişim üzerine etkisini belirlemek için nazal veya ağız solunumu yapan çocukların sefalometrik grafileri karşılaştırıldı. YÖNTEMLER: Çalışmaya maloklüzyon nedeniyle ortodontik tedavi gören 132 pediatrik hasta (65 erkek, 67 kız; ort. yaş 12.1 yıl; dağılım, 10-14 yıl) dahil edildi. Solunum şekli bir kulak burun boğaz hastalıkları uzmanı tarafından aile öyküsü, fizik muayene, anterior rinoskopi ve fleksibl nazofarengoskopik muayene ile değerlendirildi. Hastalar bu muayene sonucunda nazal solunum yapanlar (n=60) ve ağız solunumu yapanlar (n=72) olarak sınıflandırıldı. Hastaların ortodontik tanı ve tedavileri için alınan sefalometrik radyografileri kraniyofasiyal analizler için kullanıldı. BULGULAR: Nazal solunum yapan hastalara kıyasla ağız solunumu yapan hastalarda retrognatik mandibula, artmış mandibüler düzlem açısı ve okluzal düzlem açısı vardı (p<0.05). Nazal solunum yapan hastalara kıyasla ağız solunumu yapan hastaların hyoid kemikleri daha yüksekte yerleşimli ve nazofarengeal hava yolları daha dar idi (p<0.05). SONUÇ: Aktif büyüme döneminde ağız solunumu yapan çocukların hyoidlerinin yüksek yerleşimli olduğu, mandibulanın retrognatik olduğu ve vertikal yüz yüksekliğinin arttığı gözlenmiştir. Ağız solunumu yapan hastalara, multidisipliner yaklaşım ile erken teşhis sağlanarak kraniyofasiyal ve dental anomalilerin gelişimi önlenebilir.