MEHMET MESUT SÖNMEZ, DENİZ GÜLABİ, MERİÇ UĞURLAR, METİN UZUN, SEZGİN SARBAN, ALİ ŞEKER
Ulusal Travma ve Acil Cerrahi Dergisi - 2017;23(2):144-149
AMAÇ: Tibial rotasyon prosimal eklemin transvers planda distal ekleme göre rotasyonda olmasıdır. Bu çalışmanın amacı minimal invaziv plaklama yöntemi (MİPO) ile tedavi edilen distal tibia kırıklarında, malrotasyonun bilgisayarlı tomografi (BT) ile tespit edilimesi, rotasyonel farkın klinik sonuçlar ve Vizüel Analog Skala (VAS) skoru üzerine etkisini araştırmaktı. Gereç ve Yöntem: 2010-2012 yılları arasında kapalı distal tibia kırığı nedeniyle MİPO yöntemiyle ameliyat edilen 24 hasta çalışmaya dahil edildi. On dereceden fazla rotasyon farkı malrotasyon olarak kabul edildi. Ameliyat edilen bacak 0.5 mm aralıklarla alınan üç boyutlu BT kesitleriyle radyoloji bölümü tarafından değerlendirildi. İki alt ekstremite arasındaki 10 dereceden fazla fark malrotasyon olarak kabul edildi. Tüm hastalar son takiplerinde klinik (VAS ve Amerikan Ortopedi Ayak ve Ayak Bileği Topluluğu [AOFAS]) ve radyolojik olarak değerlendirildi. BULGULAR: Ortalama takip süresi 20.00±9.46 aydı (dağılım, 18-51 ay). Ortalama VAS skoru 2.58±0.83 (dağılım, 1-4) ve ortalama AOFAS skoru 87.50±4.05 (dağılım, 78-93) idi. Ortalama tibia rotasyon açısı sağlam tarafta 31.54°±6.00° (dağılım, 18°-45°) ve ameliyatlı tarafta ise 32.00°±6.24° (dağılım, 10°-43°) idi. İstatiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). TARTIŞMA: Minimal invaziv plaklama yöntemiyle distal tibia kırıklarının tedavi edilmesinde ameliyat sırasında skopi kullanılması, kablo tekniğinin ve sağlam tarafın referans olarak kullanılma yöntemi rotasyonel dizilim sorununu azaltacağı kanaatindeyiz.
