ERDEM ŞAHİN, MEFKÜRE ERASLAN ŞAHİN, YUSUF MADENDAĞ, İLKNUR ÇÖL MADENDAĞ, AHTER TANAY TAYYAR, MURAT GÖZÜKÜÇÜK, ÇİĞDEM KARAKÜKÇÜ, GÖKHAN AÇMAZ
Journal of Surgery and Medicine - 2019;3(3):242-245
Amaç: Proteolitik olarak bölünmüş 5 (FNDC5) içeren fibronektin tip III alan formunda olan irisin, 112 amino asitli bir proteindir. İrisin, temel olarak kalp kası ve iskelet hücreleri tarafından salgılanan, egzersiz hormonu ve metabolik hastalıkların ve obezitenin tedavisi için yeni bir potansiyel hedef olarak tanımlanabilen, egzersiz kaynaklı bir hormondur. Amacımız endometrial hiperplazi (EH) hastalarında serum irisin düzeylerini değerlendirmektir. Yöntemler: Çalışma popülasyonu iki gruptan oluşmaktadır: 1) histopatolojik olarak atipisiz basit EH tanısı almış EH grubu ve 2) kliniğe herhangi bir yakınması ve şikayeti olmadan yıllık muayene için başvuran kontrol grubu. Çalışmanın primer sonucu serum irisin seviyelerinin araştırılmasıdır. Serum irisin düzeyleri, enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) yöntemiyle belirlendi. Bulgular. Örneklem büyüklüğü analizi sonrası toplam 52 katılımcı çalışmaya dahil edildi (EH grubu (n=26) ve kontrol grubu (n=26)). Ortalama yaş EH grubunda 39, 5±3, 8, kontrol grubunda 40, 7±2, 4 idi (p=0, 262). EH grubunda ortalama VKI 28, 8±2, 1 kg/m2, kontrol grubunda 28, 5±1, 2 kg/m2 idi (p=0, 666). Gravidite, parite, sistolik kan basıncı, diyastolik kan basıncı, açlık glikoz seviyeleri, sigara içme durumu, alkol kullanımı her iki grup için benzerdi (sırasıyla p=0, 499, p=0, 278, p=0, 248, p=0, 424, p=0, 646, p=0, 486 ve p=0, 153). Kontrol grubunda düzenli egzersiz oranları EH grubundan anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla %26, 9, %3, 84, p<0, 001). Ortalama serum irisin düzeyi EH grubunda 1, 9±0, 7 μg/ml ve kontrol grubunda 3, 5±2, 0 μg/ml idi. Serum irisin düzeyleri EH grubunda kontrol grubuna gore anlamlı olarak düşük bulundu (p<0, 001). Sonuç. Mevcut çalışmadan elde edilen veriler, endometrial hiperplazili hastalarda serum irisin düzeylerinin anlamlı derecede azaldığını göstermektedir. Serum irisin düzeyleri, EH’li hastaların tedavisinde terapötik hedefler için yeni ufuklar açabilir.
