EMRAH AYDIN, RAHŞAN ÖZCAN, ERGUN ERDOĞAN, GONCA TEKANT
Turkish Archives of Pediatrics - 2015;50(4):226-233
Amaç: Bu çalışmada yemek borusu manometre çalışmaları, vektör volüm çözümlemesi ve 24 saat pH metre çalışmalarının gastroözofageal reflü hastalığını göstermede birbirlerine olan üstünlüklerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: İki bin on bir-2012 yılları arasında hastanemiz Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı ve Çocuk Gastroenteroloji Bilim Dalı Poliklinik’lerine gastroözofageal reflü şüphesi ile başvuran ve tetkik edilen hastaların dosyaları incelenmiş ve tetkikleri tam olan 21’i çalışmaya alınmıştır. Olgular tedavi yöntemine göre değerlendirilmiş ve ilaç tedavisi ile izlenenler Grup 1, cerrahi girişim yapılanlar Grup 2 ve herhangibir tedavi uygulanmayanlar Grup 3 olarak 3 grupta incelenmiştir. Kategorik değişkenlerin değerlendirilmesinde Ki kare testi, gruplar arası ortalamaların karşılaştırmasında Kruskal Wallis testi, bu testin anlamlı olduğu durumlarda alt grup çözümlemelerinde Dunn testi kullanılmıştır. İstatiksel incelemede p değerinin 0,05’ten küçük olduğu durumlar anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan 21 hastanın 13’ü kız sekizi erkekti. Hastaların yaş ortalamaları 5,71 yıl (1-16 yıl) idi. Yirmi dört saat pH izlemi çalışmasında Grup 1’de reflü belirti endeksi ortalama %48,7, Grup 2’de %42,4 ve Grup 3’de %28,3 bulundu. Yemek borusu manometre çalışmalarında alt yemek borusu sfinkteri basınç farkı Grup 1’de 13,4 cm H2O, Grup 2’de 31,8 cm H2O ve Grup 3’de 4,3 cm H2O olarak bulundu. Olguların vektör volüm çözümlemeleri Grup 1’de vektör volümleri ortalama 96,01 cm3, Grup 2’de 2398,9 cm3 ve Grup 3’de 196,4 cm3 olarak hesaplandı. Yirmidört saat pH izlemi çalışmasında reflüyü gösterme açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken (p<0,05), tüm çalışmalarda cerrahi tedavi ya da ilaç tedavisi gereksinimi açısından istatistiksel anlamlılık gösterilemedi (p>0,05). Çıkarımlar: Çocukluk çağında gastroözofageal reflü hastalarının tanısında 24 saat pH izleminin tanı koymada etkinliği görülürken, yemek borusu manometre ve vektör volüm çözümlemesi çalışmalarının tanı koymada etkinliği gösterilememiştir. (Turk Pediatri Ars 2015; 50: 226-33)
