ASLIHAN UZUNKULAOĞLU, NURİ ÇETİN, OYA ÜMİT YEMİŞÇİ, SACİDE NUR SARAÇGİL COŞAR, SEVGİ İKBALİ AFŞAR
Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Bilimleri Dergisi - 2016;19(1):7-13
Amaç: Yaşlılıkta uyku bozuklukları artmış morbidite, azalmış yaşam kalitesi, duygu durumda bozulma, dengede zorluk ve bakıcı ihtiyacının artması ile ilişkilidir. Biz bu çalışmada uyku bozuklukları ile ilişkili faktörleri saptamayı, bunların yaşam kalitesi üzerine etkilerini incelemeyi, fiziksel fonksiyon, depresyon ve psikofarmasötik alımı arasındaki ilişkileri gözlemlemeyi amaçladık. Yöntemler: 65 yaş üstü 100 hastanın uyku durumu Medical Outcomes Study Uyku Skalası (MOS-SS) ile değerlendirildi. Geriatrik Depresyon Ölçeği, Charlson Komorbidite İndeksi ve Kısa Form-36 sağlık anketi (KF- 36) skorları ölçüldü. Bulgular: Bireylerin %48’inde uyku bozukluğu saptandı. Uyku bozuklukları olan hastalar uyku bozukluğu olmayan hastalarla karşılaştırıldığında cinsiyet, medeni durum, yaşam şekli, mini mental test skoru, komorbidite, polifarmasi ve uyku için ilaç kullanımı açısından anlamlı bir farklılık saptanmadı. Çok değişkenli analizlerde sadece KF-36 mental sağlık skoru istatiksel olarak anlamlı saptandı. Sonuçlar: Kötü uyku kalitesi ve yetersiz uyku yaşam kalitesinin birçok ölçütünü etkiler. Uyku problemi olan hastalarda anlamlı olarak daha düşük KF-36 mental sağlık skorları saptadık, bu durum uykunun psikolojik iyilik halinin önemli bir prediktörü olabileceğini destekleyebilir. Uyku bozukluklarının multidisipliner doğası nedeniyle, hekimler hastanın medikal ve psikiyatrik durumu açısından dikkatli olmalıdır. Uyku ile ilişkili faktörleri ve uyku ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi değerlendiren daha ileri çalışmalar gerekmektedir.
