MEHTAP SAVRAN, HALİL AŞÇI
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi - 2018;25(4):361-369
Giriş: Günümüzde hastalıkların önlenmesi ve/veya erken dönemde teşhis/ tedavi edilmesi ile ortalama yaşam süresi artmıştır. Artan yaşam süresi kronik hastalıklar nedeniyle polifarmasiyi beraberinde getirmekte, bu nedenle yaşlı bakımında kalite azalmakta ve yaşlı hizmet maliyeti artmaktadır. Amaç: Bu çalışma Isparta Özel Huzurevi ve Yaşlı Bakım Merkezi’nde yaşayan yaşlılardaki polifarmasi varlığını, potansiyel ilaç-ilaç etkileşimlerinin (pDDI) sıklığını ve bunların tiplerinin değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Materyal ve Metod: Bu çalışma Isparta Özel Huzurevi ve Yaşlı Bakım Merkezi’nde kesitsel tanımlayıcı nitelikte planlandı. Çalışma için Ağustos 2017 tarihinde huzurevinde yaşayan yaşlıların hasta dosyaları tarandı. Veriler Lexi-Interact programı ile değerlendirildi. Bulgular: Huzurevinde yaşayan 61 yaşlının yaş ortalaması 79, 16 ± 7, 57 (65- 94) yıl iken, yaşlıların 24’ü (% 39, 3) kadın, 37’si erkek (% 60, 7) idi. Huzurevi sakinlerinin huzurevinde kalma süresi ortalama 6, 65 ± 8, 53 (1-35 yıl) yıl idi. Huzurevinde kalan yaşlılarda kronik hastalık olarak en sık hipertansiyon, gastroözefagial reflu, benign prostat hipertrofisi ve diabetes mellitus saptandı. Huzurevinde yaşayan 65 yaş üzeri yaşlıların kullandıkları ilaçlar değerlendirildiğinde kişi başı ortalama ilaç sayısı 3, 14±2, 99 (0-12 adet) olarak bulundu. Polifarmasi ve pDDI arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edildi (p<0.05). Tartışma: Huzurevinde yaşayan yaşlıların önemli bir kısmında tesbit edilen polifarmasi, ortaya çıkabilecek pDDI’ların sayısını artırabilir. Bu nedenle yaşlı hastaların ilaçları reçetelenirken, bu nokta dikkatle değerlendirilmelidir.
