Türk Medline
Dokran

İNTRAVİTREAL RANİBİZUMAB ENJEKSİYONUNUN EVRE 1 ARKA VİTREUS DEKOLMANINDA İLERLEMEYE ETKİSİ

SERTAN GÖKTAŞ, YAŞAR SAKARYA, MUAMMER ÖZÇİMEN, RABİA SAKARYA

MN Oftalmoloji Dergisi - 2014;21(2):114-118

 

Amaç: Optik Koherens Tomografisi ile evre 1 arka vitreus dekolmanı (AVD) tespit edilen eksudatif yaşa bağlı maküla dejenerasyonu hastalarında intravitreal ranibizumab enjeksiyonu sonrası AVD evresinde ilerlemeyi ve sıklığını araştırmak. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmada, eksüdatif yaşa bağlı maküla dejenerasyonu tanısı alan ve intravitreal ranibizumab enjeksiyonu yapılan hastaların, Spektral-domain optik koherans tomografisi görüntüleri değerlendirildi. Evre 1 AVD tespit edilen hastaların enjeksiyon öncesi ve sonrası dönemdeki bulguları detaylı olarak incelendi. Optik koherans tomografisi görüntülerine bakılarak evre 2, evre 3 ve evre 4 AVD’ye ilerleyen hastalar tespit edildi. İstatistiksel çalışmalar Wilcoxon ilişkili iki örneklem testi, Mann-Whitney U Testi, Korelasyon analizi ve Fisher kesin ki-kare testi kullanılarak yapıldı. BULGULAR: Evre 1 AVD tespit edilen 39 hastanın 39 gözü çalışmaya alındı. Hastaların yaşları 48 ile 87 arasında değişmekte olup, yaş ortalaması 69,6±9,4 yıl olarak tespit edildi. Toplam 8 (%20,5) hastada ilerleme saptandı. Bu hastaların yaş ortalaması 76,3±8,34 yıl olarak tespit edildi. Ortalama enjeksiyon sayısı 2,2, ortama takip süresi 9,1 hafta idi. Yaş ile AVD evresinde ilerleme arasında pozitif korelasyon saptandı. SONUÇ: İntravitreal Retina (İR) enjeksiyonu, özellikle ileri yaş hastalarda hastalarda, AVD evresinde ilerlemeye neden olabilmektedir. AVD’ de ilerleme, verilen ilacın tedaviye cevabını etkileyebileceği için mutlaka değerlendirilmeli ve takip edilmelidir.