MURAT IŞIK
Retina-Vitreus - 2019;28(3):251-258
Amaç: İlk çalışmaları 1917 yılında yapılmış olan ve test sonucunu değiştirebilecek birçok zayıf yönlere sahip Ishihara psödoizokromatik paletleri renk körlüğünün tanısında en çok tercih edilen testtir. Bu çalışmanın amaçları, Ishihara testinin zayıfl ıklarını analiz etmek, göz hekimlerinin renkli görme testleri hakkında alışkanlıklarını ve görüşlerini incelemek, test uygulamasında her bir test paletinde harcanan süre, toplam test süresi gibi parametreleri analiz etmektir. Metot: Göz hekimleri görüşlerinin incelenmesi için, 12 soruluk bir anket hazırlanmış ve renkli görme testleri konusunda alanında uzman 140 göz hekimine uygulanmıştır. Deneklerin her bir test paletinde harcadıkları süre ve toplam test süresini ölçmek için, yeni 38-paletlik bir Ishihara testi taranarak bir bilgisayar üzerinden 250 deneğe uygulanmıştır. Sonuç: Neredeyse ankete katılan tüm göz hekimleri (%98.57) günlük uygulamalarında Ishihara psödoizokromatik paletlerini kullanıyorlar ancak buna rağmen %85?i Ishihara testinin ihtiyaçlarını en azından kısmen karşılamadığına inanmaktadır. Ayrıca bu test paletlerinin zamanla deforme olduğunu ve doğruluklarının azaldığına inanmaktadırlar. Toplam test süreleri standart sapmasının oldukça yüksek olması Ishihara testleri için toplam test süresinin standartlaştırılamayacağını göstermektedir. Tartışma: Sonuçları doğrudan etkileyebilecek birçok zayıf yöne sahip Ishihara testlerini kullanmak bir tartışma konusudur. Ishihara testinin zaman ile ilgili yönergesine uyup/uymamak ise ayrı bir tartışma konusudur. Daha kesin sonuçlar için çalışma daha fazla denek üzerinde uygulanmalı ve sonuçlar Anamaloskop ile karşılaştırılmalıdır.
