Türk Medline
Dokran

İZOTRETİNOİN TEDAVİSİNİN AKNE ETİYOPATOGENEZİNDE YER ALAN HORMON DÜZEYLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

SÜLEYMAN EMRE KOÇYİĞİT, MUSTAFA ŞAHİN, YOUSEF HOUSHYAR, FATMA SENA DOST GÜNAY, DEMET ÇORAPÇIOĞLU

Endocrinology Research and Practice - 2020;24(3):237-246

Tepecik Training and Research Hospital, Department of Geriatric Medicine, İzmir, TURKEY

 

Amaç: Bu çalışma, akne hastalarında izotretinoin tedavisinin hormonal yanıt ve insülin direnci üzerindeki etkisini ölçmek amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Şubat 2015-Haziran 2015 tarihleri arasında toplam 30 akne vulgaris hastası ve 30 gönüllü kontrol grubu incelendi. İlk olarak, her iki grupta bazal insülin direnci ve endokrin hormon düzeyleri ölçüldü. Üç ay boyunca hasta grubuna günde 120- 150 mg/kg oral izotretinoin uygulandı. Bunu takiben her iki grupta da insülin direnci ve endokrin hormon düzeyleri yeniden değerlendirildi. Bulgular: Hasta ve kontrol grubu arasında yaş, bel çevresi ve beden kitle indeksi benzerdi. Hasta grubunda karaciğer transaminazları, “low-density lipoprotein (LDL)”, adrenokortikotropik hormon, kortizol, 17-hidroksiprogesteron ve total testosteron düzeyleri kontrol grubuna göre farklıydı (p<0, 05). Üç aylık izotretinoin uygulamasından sonra dihidroepiandrosteron sülfat (DHEA-S), karaciğer transaminazları, LDL ve trigliserid düzeyleri artmıştı (p<0, 05). Kan trigliserid düzeylerindeki değişiklik, insülin benzeri büyüme faktörü-1, DHEA-S, total testosteron, progesteron, LDL ve östradiol düzeylerindeki değişikliklerle korele idi (p<0, 05). Sonuç: İzotretinoin hipofiz bezi hormonlarını, adrenal hormonları ve insülin direncini anlamlı bir şekilde etkilemeyebilir. Testosteron ve progesteron hormon seviyeleri yüksek olan hastalarda kan trigliserid düzeylerinde artış beklenebilir.