GÜLSER KILINÇ, GÜLÇİN BULUT, FAHİNUR ERTUĞRUL, HALE ÖREN, BENGÜ DEMİRAĞ, AYŞE DEMİRAL, SERAP AKSOYLAR, EMİNE SERRA KAMER, HÜLYA ELLİDOKUZ, NUR OLGUN
Turkish Journal of Hematology - 2019;36(3):155-161
Amaç: Çalışmanın amacı <5 ve 5-7 yaş arası kanser tanısı alıp tedavi görmüş hastalarda diş anomalileri (DA) (mikrodonti, hipodonti, hiperdonti, mine kusuru, kök şekil bozukluğu) sıklığını belirlemek ve alınan tedavi ile ilişkini saptamaktır. Gereç ve Yöntem: Kanser tanısı alıp 7 yaş öncesi tedavi görmüş çocuk hastalar olgu kontrol yöntemiyle araştırıldı. Kanser tedavisinin üzerinden en az 5-8 yıl geçmiş, tanı yaşı 9 ay ile 7 yıl arasında değişen, 93 hasta çalışmaya dahil edildi. Grup A 9 ay-4 yaş arasındaki hastalardan, Grup B 5-7 yaş arasındaki hastalardan oluşuyordu. Kontrol grubu olarak hastaların yaş aralığı uygun 72 kardeşi alındı. Hasta ve kontrol grubunun ağız içi muayeneleri yapıldı ve panoramik radyografileri alındı. BULGULAR: Doksan üç hastanın yaş ortalaması 9, 54±1, 25 (dağılım 8-13 yıl) ve 48’i (%51, 6) erkekti. En sık rastlanan tanı, %65, 5 oranında hematolojik malignitelerdir. En az bir tane DA, hasta grubunun 78’inde (%83, 9) ve kontrol grubunun 7’sinde (%9, 7) saptandı. Çalışma grubundaki hastalarda her çeşit DA görülürken, kontrol grubunda sadece mine kusuru vardı. Grup A’da mikrodonti (p=0, 077), hipodonti (p=0, 058) oranlarının, Grup B’ye göre daha yüksek olduğu saptandı. Kök şekil bozukluğu kemoterapi ve radyoterapi alan hastalarda sadece kemoterapi alanlara göre daha fazla görüldü (p=0, 006). SONUÇ: Bu çalışmada 7 yaşından önce kanser tedavisi gören hastaların DA’lar yönünden yüksek riskli grup oluşturduğu saptanmıştır. Hastalar 5 yaşından önce kanser tedavisi gördüğünde mikrodontia ve hipodontinin sıklığı daha da artmıştır.
