TAYFUN KARAHASANOĞLU, NİHAT YAVUZ, DURSUN ALİ ŞAHİN, TUNCAY ALTUĞ, KEMAL ALEMDAROĞLU
Çağdaş Cerrahi Dergisi (Logos) - 1998;12(1):10-13
Laparoskopik cerrahinin ilk yıllarında mutlak kontrendikasyon kabul edilen gebelik, laparoskopik alandaki gelişmeler sonucunda günümüzde minimal invaziv cerrahinin uygulama alanına girmiştir. Ancak pnömoperitona bağlı gelişen artmış karıniçi basıncı, asidoz ve hiperkarbinin fetal gelişime etkileri belirsizdir. Bu deneysel çalışmada karbondioksit pnömoperitonunun sıçanlarda fetal gelişim üzerine etkileri çalışılmıştır. 14 adet Sprague-Dawley dişi sıçan erkeklerle çiftleşmek için ayrı kafeslere konuldu. Ertesi gün vaginal smear yapılıp sperm bulunan sıçanlar hamile kabul edildi ve teşhis günü sıfırıncı gün olarak kabul edildi. Altıncı günün sonunda sıçanlar herbirinde eşit sayıda denek bulunan iki gruba ayrıldı. Grup I'deki sıçanlara 8 mmHg basınçta 30 dakika süre ile karbondioksid (CO2) pnömoperitonu oluşturuldu. Grup II sham kontrol olarak kullanıldı. Gebeliğin 20. günü sectio ile uteruslar açılıp fetüs ve plasenta sayısı, dış morfolojik görünüm, fetüs ve plasenta ağırlığı, fetüs baş-kuyruk ve kuyruk uzunlukları kaydedildi. İstatistiki değerlendirmede student's t ve Mann Whitney U testleri kullanıldı. Fetüs ağırlığı, baş-kuyruk ve kuyruk uzunluğu değerleri insuflasyon grubunda daha düşüktü (p<0.05), diğer parametreler açısından gruplar arasında farklılık saptanmadı. İlk trimestrede laparoskopi uygulanması, ile sıçanlarda gestasyon yaşına göre düşük tartılı ve gelişimi geri kalmış yavru insidansında bir artış saptanmıştır: Ancak bu çalışmanın en önemli dezavantajı olan elde edilen sonuçların analizindeki zorluklar ve kullanılan parametrelerin gerçek klinik koşulları ne ölçüde yansıtacağının bilinememesi nedeniyle laparoskopinin fetal gelişim üzerine etkisi ayrıntılı klinik çalışmalar sonucunda ortaya çıkacaktır.
