NEVİN KULOĞLU PAZARCI, DESTİNA YALÇIN, HULKİ FORTA
Archives of Epilepsy - 2008;14(3):186-192
Amaç: Öykü, muayene bulguları, EEG ve BOS incelemeleriyle SSPE tanısı konan 15 hastanın klinik, kraniyal görüntüleme ve elektroansefalografi!; bulgularının sunulması amaçlandı. Hastalar ve Yöntemler: 1992-2004 yılları arasında Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroloji ve Çocuk Hastalıkları Kliniklerinde yatarak izlenen 15 olgunun yaş, cins dağılımları, klinik bulguları, BOS kızamık antikor verileri, kraniyal görüntülemeleri ve elektroansefalografi!; özellikleri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalığın klinik dönemleri başvuru sırasındaki klinik bulgulara göre evrelendirildi. Bulgular: Dördü kadın, ll‘i erkek 15 olgunun yaşları 6-30 arasında idi. Geç başlangıç), olan 2 olgu 27 ve 30 yaşlarında idi. Olguların hepsi hastaneye yattıkları sırada ikinci evrede idi. Şikayetlerinin başlangıcı ile SSPE tanısı almaları arasında geçen süre 15 gün-3 yıl arasında değişmekteydi. Hiçbir olguda miyokloni başlayana kadar mental fonksiyonlarda zayıflama ve kişilik değişiklikleri fark edilmemişti. Kızamık geçirme öyküsü ve aşılanma bilgilerine ulaşılan 9 olgunun 8‘i 2 yaş öncesinde kızamık geçirmişti ve hepsi aşısızdı. Geç başlangıçtı olan bir olgu dışında elektroansefalografi!; incelemelerde zemin aktivitesinde teta frekansında yavaşlama izlendi. Tüm olgularda süreleri 0.5-1.5 saniye arasında değişen, periyodik olarak yineleyen, yüksel; amplitüdlü keskin-yavaş dalga deşarjları saptandı. Olguların tamamında BOS ve serum kızamık antikorları IgM negatif, IgG pozitif idi. Kraniyal MR incelemesi yapılan 8 olgunun 5‘indeT2 ve FLAIR ağırlıklı kesitlerde patolojik değişiklikler tespit edildi. Kraniyal görüntülemelerde patoloji saptanması ile klinik seyir arasında bir korelasyon bulunmadı. Bir ay içinde ikinci evreye progrese olan 4 olguda fulminan seyir görüldü. Sonuç: Son on iki yılda görülen bu 15 SSPE olgusu Türkiye‘de halen SSPE‘nin önemli bir sağlık problemi oluşturduğunu göstermektedir.
