MELTEM AKKAŞ, DERYA KÖMÜR ATAMAN, CANAN AKMAN, NALAN METİN AKSU, MEHMET ALİ KARACA, SALİH AKSU, MEHMET MAHİR ÖZMEN
European Journal of Surgical Sciences - 2011;2(2):38-41
Giriş: Taze donmuş plazma (TDP) praktikte sık kullanılıyor olmasına rağmen, güncel kılavuzlara göre endikasyonlar oldukça sınırlıdır. Bu çalışma, değişik nedenlere bağlı koagülasyon bozukluklarında, TDP transfüzyonu verilen hastaların özelliklerini ve TDP veriliminin uygunluğunu araştır. Materyal ve Metod: On sekiz yaşından büyük, değişik nedenli koagülasyon bozukluklarına bağlı INR > 1.2 olan ve bu nedenle TDP verilen hastalar çalışmaya alındı. Çalışma prospektif ve izlemseldi. Transfüzyon endikasyonunun uygunluğu, güncel İngiltere Kılavuzuna gore değerlendirildi. Bulgular: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Polikliniğinde altı aylık süre içinde 204 hastaya toplam 456 ünite TDP verildi. TDP veriliminin yaygın endikasyonları: 117 (%57.4) hastada varfarin antikoagülasyonu, 27 (%13.2) hastada malignansi, 15 (%7.4) hastada karaciğer hastalığı idi. Geriye kalan 45 (%22) hastaya da değişik nedenlere bağlı koagülasyon bozukluğu tedavisi için TDP verildi. Hastaların 137 (%67)’sinde kanama veya kanama profilaksisi nedeniyle TDP verilimi uygunsuz bulundu. Kanama profilaksisi nedeniyle TDP verilen 105 hastanın ise 97’sinde uygınsuz kullanım saptandı. Doksan yedi hastanın 94’ünde uygunsuz kullanım sadece INR yüksekliğine bağlı idi. Kanama nedeniyle TDP transfüzyonu alan 99 hastanın ise 40’ında uygunsuz kullanım görüldü. Transfüzyon sırasında hiçbir hastada komplikasyon gelişmedi. Sonuç: Taze donmuş plazma, koagülasyon bozukluklarında yüksek oranlarda uygunsuz endikasyonlarda kullanılır. Uygunsuz kullanım ile sadece tedavi maliyetleri artmaz, aynı zamanda iş gücü kaybı da oluşur. Ayrıca hasta gereksiz transfüzyon risklerine maruz kalır.
