UMUT ALICI, AHMET UNLU, YASEMİN AYDIN, BARAN TOKAR
Journal of Surgery and Medicine - 2019;3(12):837-840
Amaç: Literatürde, pnömoperitonun erişkinlere kıyasla çocuklarda mide ve bağırsak hareketliliğini nasıl etkilediği konusunda sınırlı veri bulunmaktadır. Bu deneysel çalışmanın amacı, çocuklarda ve yetişkin sıçanlarda pnömoperitonun gastrik ve ince bağırsak hareketliliği üzerindeki etkilerini ölçmek ve karşılaştırmaktır. Yöntemler: Çalışma 4 grupta yapıldı. Grup 1’de (n=8) ve 2’sinde (n=7) pediatrik yaşta, grup 3’te (n=10) ve 4’ünde (n=10) yetişkin yaşta sıçanlar vardı. Grup 1 ve 3’te pnömoperiton uygulandı. Grup 2 ve 4’te laparotomi yapıldı. İşlem süresi tüm gruplarda 90 dakika idi. CO2 insüflasyonu (Thermoflator, Karl-Storz, Almanya) 5 mHg-0, 5 ml/dk basınçta uygulandı. Postoperatif mide ve bağırsak motilite çalışmaları tüm gruplarda yapıldı. Asetilkolin ve KCl’ye (10-8 ila 10-3 mM’lik bir doz aralığında) kontraktil cevaplar kaydedildi (İzometrik Dönüştürücü, Biopac, ABD). Verilerin analizinde Veri Toplama Analiz Sistemi (MP100 Biopac, ABD) kullanılmıştır. Bulgular: En düşük kasılma cevabı, hem mide hem de bağırsak için grup 1’de elde edildi. Pediatrik grupların potasyum klorid ve asetilkoline verdiği yanıtlar yetişkin gruplardan daha düşüktü, ancak 4 grup arasında anlamlı fark yoktu (P>0, 05). Sonuç: Bu çalışma, pediatrik ve erişkin yaş grupları için benzer bir ortamda, pnömoperitonun çocuklarda mide ve ince bağırsak hareketliliği üzerinde önemli bir olumsuz etki yapmadığını ortaya koyabilir. Gelecekteki çalışmalar, farklı yaşlarda, ağırlıklarda, anestezi tiplerinde, karın içi basınç ve sürelerinde pnömoperitonun mide ve bağırsak hareketliliği üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçlamalıdır.
