AYŞEN TOPALKARA, AYŞE VURAL, HAYDAR ERDOĞAN, İLKER TOKER, GÖNÜL FARİZ KENDİRLİOĞLU
Cumhuriyet Medical Journal - 2005;27(3):121-125
Amaç: Diabetik makula ödemi olan, laser fotokoagülasyondan fayda görmeyen olgularda intravitreal triamsinolon asetonid uygulamasının etkinliğini araştırmak. Gereç ve yöntem: Diabetik makula ödemi tedavisi için lazer fotokoagülasyon tedavisinden yarar görmeyen 23 hastanın 29 gözü çalışmaya grubuna alındı. Bu gözlerin görme keskinliği ve göz içi basıncı intravitreal triamsinolon asetonid uygulama öncesi ve sonrası 1. hafta, 1.ay ve 3. ay olarak takip edildi. Makula ödemini değerlendirmek için uygulama öncesi ve sonrası 3. ayda Fundus Floressein Anjiografileri (FFA) çekildi. Bulgular: Tedavi öncesine kıyasla birinci hafta ve birinci ayda 16 gözde (%55.17) görme keskinliği artışı tespit edilirken bunlardan 2 gözde (%6.22) görme keskinliği üçüncü ayın sonunda tedavi öncesi düzeyine düştü. On üç gözde (%44.83) ise görme keskinliği değişmedi. Tedavi sonrası 1. hafta, 1. ay ve 3. ay takiplerdeki göz içi basınç (GİB) ölçümleri sırasıyla 14.41±2.85 mmHg, 16.90±5.43 mmHg, 16.90±4.49 mmHg, ve 17.14±4.30 mmHg idi ve tedavi öncesi değerler ile karşılaştırıldığında yüksek bulundu (p<0.05). Üçüncü ay kontrollerinde FFA çekilebilen 20 gözün 12'sinde (%60) anjiografik olarak makula ödeminde belirgin azalma, 2 gözde (%10) minimal azalma gözlendi ve 6 gözde (%30) değişiklik saptanmadı. Sonuç: Laser fotokoagülasyon tedavisine yeterli yanıt vermeyen diabetik makula ödemi vakalarında bir tedavi yöntemi olarak intravitreal triamsinolon asetonid tedavisi denenebilir.
