Türk Medline
Dokran

PRİMER TOTAL DİZ ARTROPLASTİDE ARKA KONDİLER AKS +3 DERECE DIŞ ROTASYON ÇİZGİSİ VE KLİNİK TRANSEPİKONDİLER AKS ÇİZGİSİ TEKNİKLERİ ARASINDAKİ TUTARLILIĞIN ARAŞTIRILMASI

HAKAN BOYA, ÖZAL ÖZCAN, GÖKHAN MARALCAN

Joint Diseases and Related Surgery - 2014;25(2):70-74

Department of Orthopedics and Traumatology, Başkent University Zübeyde Hanım Practice and Research Center, İzmir, Turkey

 

Amaç: Bu çalışmada primer total diz protezi uygulamalarında posteriyor kondiler aks (PKA)+3 derece dış rotasyon (DR) çizgisi ve klinik transepikondiler aks (kTEA) çizgisi arasındaki farklılık ve her iki teknik arasındaki tutarlılık araştırıldı. Hastalar ve yöntemler: Yirmi dört hastanın [3 erkek (%12.5), 21 kadın (%87.5); ortalama yaş 67 (59-80 yaş)] 36 dizi [12 hastada her iki diz aynı seansta eşzamanlı olarak ameliyat edildi (%50)] çalışmaya alındı. Cerrahi sırasında distal femur kesisini takiben kesi yüzeyine koter ucu ile PKA+3° D R çizgisi ve k TEA çizgisi çizildi. Distal femur üzerinde bulunan her iki çizgi dijital kamera ile kaydedildi ve PKA+3° DR çizgisi referans alınarak çizgiler arasındaki ilişki araştırıldı [paralel, iç rotasyon (İR), DR]. İstatistiksel analiz McNamara ki kare testi ve Kappa (k) değeri ile yapıldı. BULGULAR: Görüntüler değerlendirildiğinde, kTEA çizgisinin PKA+3° DR çizgisine kıyasla 22 dizde (%61.2) paralel olduğu, 14 dizde ise paralel olmadığı (%38.8) [10 dizde İR (%71.5), 4 dizde DR (%28.5)] tespit edildi. Çizgiler arasında belirgin bir farklılık (McNamara ki kare=12.7±1; p<0.001) ve teknikler arasında düşük oranda tutarlılık (k=0.00055) vardı. SONUÇ: Cerrahi sırasında femoral komponent rotasyonunun tespitinde kullanılan PKA+3° DR çizgisi ve kTEA çizgisi arasındaki farklı sonuçlar, olasılıkla tekniklerin uygulama dezavantajlarına ve distal femurun anatomik farklılıklarına bağlıdır. Bu nedenle, iki teknikten birinin diğerinin sonucunu kontrol etmek için kullanılması güvenli değildir.