ALİ SERDAR FAK, HAKAN TEZCAN, AHMET OKTAY
Archives of the Turkish Society of Cardiology - 2000;28(1):51-59
Yüzeyel elektrokardiyografide en uzun ile en kısa QT aralığının farkı olarak tanımlanan Q dispersiyonu ilk olarak aritmi riskini belirleyebilen bir tanı yöntemi olarak tanımlanmıştır. QT dispersiyonunun değerlendirilmesi oldukça ucuz ve kolay ulaşılabilir olmasına karşın, ölçüm yöntemlerinde hala belirli anlaşmazlıklar ve kısıtlılıklar bulunmaktadır. Gerek manuel gerekse otomatik olarak ölçülmüş QT dispersiyonunun iskemik, aritmik ve hipertansif kalp hastalıklarında ve bazı kalp dışı hastalıklarda artmış olduğu geçtiğimiz yıllarda gösterilmiştir. Bunun yanı sıra bazı hastalarda klinik gidişi ve olumsuz klinik olayları öngörebileceği de bilgilerimiz arasındadır. Yöntemsel sorunlar ve kısıtlılıklar aşıldığında QT dispersiyonu ölçümü hastalıklar ve hastalık riskiyle ilgili önemli bilgiler verebilecek bir tanı aracı olma potansiyelini taşır gibi görünmektedir
