SEVGİ YAVUZ, AYSEL KIYAK, FERHAT DEMİR, AYŞE NUR AKINEL
Dicle Tıp Dergisi - 2014;41(3):529-533
Amaç: Renal ektopi (RE)’nin morfolojik ve klinik özelliklerini, ektopi lateralizasyonunun prognozu etkileyip etkilemediğini değerlendirmek. YÖNTEMLER: Merkezimizde 2004-2014 yılları arasında RE tespit edilen 61 pediatrik hastanın klinik, laboratuvar ve görüntüleme sonuçları retrospektif olarak gözden geçirildi. BULGULAR: Hastaların 32’si kız (%52,5), 29’u erkek (%47,5), yaş ortalaması 48 (2-204) ay, takip süresi 60 (2-120) aydı. RE 33 hastada (%54) sağ, 26 hastada (%46) sol yerleşimliydi. 52 hastada (%85,2) basit RE, 9 hastada (%14,8) çapraz RE tespit edildi. 27 hastada (%44.3) ek üriner anomali, 15’inde (%24.6) ek hastalık mevcuttu. En sık görülen üriner sistem bozukluğu vezikoüreteral reflü (VUR) (%21) idi. DMSA sintigrafisinde 17 hastada (%27,9) renal skar (RS) tespit edildi. Takiplerde 32 hastada (%52.5) idrar yolu enfeksiyonu (İYE), 5’inde (%8,2) hipertansiyon, 11’inde (%11) proteinüri ve 5’inde (%8) kronik böbrek hastalığı (KBH) görüldü. Hastalar ektopi lokalizasyonuna göre karşılaştırıldığında ek üriner ve sistemik anomali, İYE, RS, hipertansiyon, proteinüri ve KBH gelişim riski açısından sağ ve sol taraflar arasında istatiksel açıdan anlamlı fark saptanmadı (p> 0,05). SONUÇ: RE’li çocuklar ek üriner ve sistemik hastalık açısından dikkatle incelenmelidir. Artmış VUR riski nedeniyle bu hastalara voiding sistoüretrografi çekilmesi önerilebilir. RE’de İYE ve RS’a yatkınlık yüksek olup proteinüri, hipertansiyon ve KBH gibi uzun dönem komplikasyonların ortaya çıkışını önlemek için hastalar yakından takip edilmelidir. Ektopi lateralizasyonu ek hastalık insidansını ve geç komplikasyonları etkilemeyebilir.
