YEŞİM ERÇALIK, SERHAT İMAMOĞLU, ESRA TÜRKSEVEN, NURSAL MELDA, HANDAN BARDAK, YAVUZ BARDAK
Retina-Vitreus - 2019;28(3):229-233
Amaç: Retinal ven dal tıkanıklığına (RVDT) ikincil makula ödemi (MÖ) tedavisinde kombine intravitreal ranibizumab (İVR) ve arka subtenon triamsinolon asetonit (STTA) enjeksiyonunun sonuçlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmada RVDT ve kistoid MÖ?lü 19 hastanın 19 gözü incelendi. Dokuz göz İVR ve STTA, sonrasında ise pro re nata (PRN) İVR (kombine grup) ile tedavi edildi ve 10 göze PRN İVR (kontrol grubu) uygulandı. Santral makula kalınlığı (SMK), en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) ve göz içi basıncındaki (GİB) değişimler ve enjeksiyon sayısı değerlendirildi. Bulgular: Ortalama başlangıç SMK kombine grupta 541±103?m ve kontrol grubunda 475±57 ?m idi (p=0.14). Ortanca başlangıç EİDGK kombine grupta 1.0 (0.60-1.15) LogMAR ve kontrol grubunda 0.75 (0.47-1.07) LogMAR idi (p=0.5). Her iki grupta da 1. ve 3. aylarda ve 1. yılda SMK anlamlı olarak azaldı ve EİDGK iyileşti. İlk 3 ayda kombine gruba tek bir doz uygulanırken, kontrol grubu ortanca 2.5 (2-3) enjeksiyon ile tedavi edildi (p< 0.001). Bununla birlikte, ilk enjeksiyondan sonra uygulanan ek enjeksiyon sayısı gruplar arasında anlamlı değildi [kombine grup: ortanca 3 (1.5-3), kontrol grubu: 3 (1.75-4) ] (p=0.34). Göz içi basıncı artışı ya da diğer enjeksiyonla alakalı komplikasyonlara rastlanmadı. Sonuç: Retinal ven dal tıkanıklığında SMK?yı ve EİDGK?yı düzeltmede kombine İVR ve STTA tedavisinin İVR monoterapisine, benzer ek enjeksiyon sayısı ile kıyaslanabilir olabileceği görülmektedir.
