ERTAN URAL, HÜSNİYE YÜKSEL, SEÇKİN PEHLİVANOĞLU, CİHAT BAKAY, RÜSTEM OLGA
Archives of the Turkish Society of Cardiology - 2001;29(5):302-307
Sol ventrikül anevrizmalarının cerrahi tedavisi uzun süreden beri uygulanmakla birlikte hala tartışma konusu olmaya devam etmektedir. Bu çalışmada on yıllık süre içerisinde kliniğimizde sol ventrikül anevrizması nedeniyle cerrahi tedavi görmüş 159 hasta perioperatuvar ve geç mortalite açısından incelendi. Mortaliteye etki eden parametreler araştırıldı. Seksenbeş hastada üç (%53.5), 50 hastada iki (%31.4), 20 hastada tek (%12.6) damar hastalığı mevcuttu. Dört hastada anlamlı koroner arter hastalığı tespit edilmedi. 111 hastada klasik lineer anevrizma tamiri, 46 hastada plikasyon, 2 hastada Dorplasty uygulandı. 140 (%88) hastaya ilave revaskülarizasyon yapıldı.Konulan ortalama by-pass sayısı 2.6 idi. Hastanede perioperatuvar dönemde 20 hasta (%12.6) kaybedildi. Erken mortaliteyi etkileyen en önemli parametre, postoperatuvar dönemde intraaortik balon pompası ihtiyacı görülmesiydi (p=0.0001). Hastalara ortalama 47 aylık takip yapıldı. Bu dönem zarfında 42 hastanın daha öldüğü tespit edildi. 5 yıllık survi %71 olarak saptandı. Geç mortalite üzerine preoperatuvar dönemde kalp yetersizliği bulunması (p=0.02) ve fonksiyonel kapasitenin kötü olmasının (p=0.036) etkili olduğu tespit edildi. Uygulanan cerrahi tipinin (lineer tamir ya da plikasyon) erken ve geç mortalite üzerine farklı etkisi gözlenmedi. Takiplerde genel olarak hastaların fonksiyonel kapasitelerinin düzeldiği gözlendi. Sonuç olarak iyi seçilecek hastalarda klasik lineer anevrizma tamiri ve plikasyon sol ventrikül anevrizmalarının cerrahi tedavisinde erken ve uzun dönem takiplerinde kabul edilebilir bir survi ve fonksiyonel kapasitede düzelme sağlamaktadır. Gerek erken dönem, gerekse uzun dönem takipte sağ kalımın en önemli belirleyicisi operasyon öncesi sol ventrikül fonksiyonlarıdır
