İBRAHİM AZBOY, ABDULLAH DEMİRTAŞ, MEHMET GEM, İDRİS AHMET ÇAKIR, YILMAZ TUTAK
Joint Diseases and Related Surgery - 2014;25(1):15-20
Amaç: Bu çalışmada kırık çizgisinin trokanter majöre uzandığı AO/OTA 31-A3 tipi ters intertrokanterik kırıkların tedavisinde kilitli proksimal femur plağı (PFLP) ile 95° açılı kamalı plağın (ABP) sonuçları karşılaştırıldı. Hastalar ve yöntemler: Kırık hattının trokanter majöre uzandığı ters intertrokanterik kırığı olan 44 hasta geriye dönük olarak incelendi. Bunlardan 20’si PFLP ile (PFLP grubu), 24’ü ise ABP ile (ABP grubu) tedavi edildi. Kırıkların sınıflamasında AO/OTA sınıflaması kullanıldı. Hastalar kırık bölgesinde kaynama ve implantlara bağlı komplikasyonlar açısından klinik ve radyolojik olarak değerlendirildi. Kalça fonksiyonları Harris kalça skoru ile değerlendirildi. Bulgular: Ortalama kaynama süresi PFLP grubunda ve ABP grubunda sırasıyla 17 hafta (dağılım 14-18) ve 18 hafta (dağılım 16-32) idi. İmplant yetmezliği veya kaynamama PFLP grubunda iki hastada (%10), ABP grubunda ise üç hastada (%12) görüldü. Gruplar arasında Harris kalça skorları, kaynama zamanı, mekanik sorunlara bağlı yeniden ameliyat gereksimini ve komplikasyon oranları bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). Sonuç: Çalışma bulgularımız, büyük trokanterik parçalanmanın eşlik ettiği ters intertrokanterik kırıkların tedavisinde bu iki tespit yönteminin de benzer sonuçlar sağladığını göstermektedir. Bununla birlikte, bu tip kırıkların tedavisinde ABP’nin düşük maliyeti ile iyi bir seçenek olmayı sürdürdüğü kanısındayız.
