Türk Medline
Dokran

TİP 2 DİABETES HASTALARINDA PROTEİNÜRİ VE QT DİSPERSİYONU ARASINDAKİ İLİŞKİ

BEYZA OLUK

Journal of Surgery and Medicine - 2019;3(3):206-209

Arnavutköy State Hospital, Internal Medicine Clinic, Istanbul, Turkey

 

Amaç: Tüm dünyada artan diyabet ve diyabete bağlı mortalite nedeniyle diyabet hastalarında uygun ve kolay ulaşılabilir tarama testlerinin önemi artmaktadır. Idrar protein/kreatinin oranı ve QT dispersiyonu arasındaki ilişkiyi araştırdığımız bu çalışmada amacımız diyabetin iki önemli komplikasyonundan nefropati ve otonom nöropati arasındaki ilişkiyi basit ve ulaşılabilir testler ile saptayabilmekti. Yöntemler: Bir aylık süre içinde, tip 2 diyabet tanısı ile diyabet polikliniğine başvuran, 45 erkek, 50 kadın hastanın tıbbi kayıtları retrospektif olarak tarandı. Hastalara 12 derivasyonlu elektrokardiyogram (EKG), HbA1c, glukoz değerleri bakıldı. İdrar protein kreatinin oranı(P/K), spot idrar örneklerinden ölçüldü. EKG’ler bilgisayar ortamına aktarılarak QT süreleri hesaplandı ve kalp hızına göre Bazett formülü ile düzeltildi. QT-max (en uzun QT süresi), QT-min (en kısa QT süresi) ve QT-dispersiyonu analizleri tüm hastalar ve iskemik kalp hastalığı olanlar hariç tutularak iki grup olarak çalışıldı. Proteinüri için eşik değer 91mg/g olarak lındı. 91mg/g ve üzeri proteinüri, 91mg/g altında olanlar normal olarak gruplandırıldı. Bulgular: Hastaların QT-min (388, 50±27, 28 msn), QT-max (441, 25±29, 76 msn) ve QT-dispersiyonu (52, 74±16, 80 msn) değerleri ortalaması iskemik kalp hastalığı olanlar çıkarılsa da referans değerlerden uzun bulundu. Hem tüm olgularda, hem de iskemik kalp hastalığı olan olgular hariç tutulduğunda idrar protein/kreatinin oranına göre, proteinürisi olanlarda (idrar P/K 91mg/g ve üzerinde olanlar), QT dispersiyon değerleri normal olanlara göre (idrar P/K 91 mg/g’dan az olanlar) daha yüksek bulundu. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı saptanmamıştır (p>0, 05). Çalışmamızda, QT sürelerinin diyabet hastalarında kardiyovasküler hastalıklardan bağımsız olarak uzun olduğunu ancak protein/kreatinin oranı ile anlamlı ilişkisi olmadığını tespit ettik. Sonuç: Sonuç olarak, diyabetik hastalarda spot idrar protein/kreatinin oranı ile QT intervalleri arasındaki ilişkiyi incelediğimiz bu çalışmada iki parametre arasında anlamlı ilişki saptanamamıştır. Literatürde A/K oranı ile QT intervalleri arasında ilişki olduğunu gösteren çalışmalar bulunsa da P/K oranı ile ilişki saptayamadık.