EKREM İSLAMOĞLU, HAKAN ANIL, KAAN KARAMIK, YASİN AKTAŞ, ALİ YILDIZ, MUTLU ATEŞ, MURAT SAVAŞ
Journal of Urological Surgery - 2018;5(4):194-198
Amaç: Bu çalışmanın amacı kliniğimizde uygulanan tüm robot yardımlı ameliyatlardaki komplikasyonları analiz etmek ve öğrenme eğrisinin komplikasyon gelişimi üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Mart 2015 ile Şubat 2018 arasında kliniğimizde uygulanan toplam 342 robotik cerrahinin verileri analiz edildi. İki cerrah da ürolojik laparoskopik cerrahide deneyimliydi. İntraoperatif ve postoperatif komplikasyonlar değerlendirildi. Robotik cerrahi deneyimine göre ilk 18 ayda (Mart 2015-Ağustos 2016) ve ikinci 18 ayda (Eylül 2016-Şubat 2018) karşılaşılan komplikasyonlar olarak iki gruba ayrıldı. Komplikasyonlar Clavien-Dindo sınıflamasına göre kategorize edildi. Bulgular: Robotik cerrahi yapılan 342 hastanın 31’inde, toplam olarak 32 komplikasyon gelişti. Toplam komplikasyon oranı %9, 4 idi. Minör komplikasyonların sayısı 20 (%62, 5), majör komplikasyonların sayısı 12 (%37, 5) idi. Tüm komplikasyonların %6, 2’sini intraoperatif komplikasyonlar, %62, 5’ini postoperatif komplikasyonlar, %31, 3’ünü medikal komplikasyonlar oluşturmaktaydı. Komplikasyon sayılarının Ağustos 2016’dan sonra plato çizdiği görüldü ve ilk 18 ay ile son 18 ay arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0, 05). Sonuç: Laparoskopik cerrahi tecrübesi, robotik cerrahideki komplikasyonları azaltmakta tek başına yeterli değildir ve öğrenme her olguyla birlikte devam eder. Komplike robotik cerrahiler için, deneyimli bir cerrah ve robotik cerrahi ekibine ihtiyaç duyulmaktadır.
