EREN GÜZELOĞLU
Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi - 2020;5(1):25-32
Amaç: Anemi çocukluk döneminde en sık 6 ay2 yaş ile adolesan dönemde görülmektedir. Adolesan yaş gru-bunda anemi en sık hızlı büyüme ve diyet ile yetersiz alım nedeni ile gelişmekte olup, beslenme ile ilişkili anemi toplumumuzda sık görülmektedir. Çalışmamızda adolesan yaş grubunda nutrisyonel aneminin nedenlerini saptamayı amaçladık. Materyal ve Metot: Dokuz Eylül Üniversitesi Pediatri Anabilim Dalı’nda 01.01.2014-01.07.2015 tarihleri arasında, nutrisyonel anemi tanısı alan 90 çocuk çalışmaya dahil edildi. Olgular 10-18 yaş aralığındaydı. Tüm olgula-rın hastane arşiv dosyaları taranarak yaş, cinsiyet, boy, ağırlık, boya göre ağırlık (W/H) ölçümleri hasta veri kayıt formlarına kaydedildi. Ayrıca tanı sonrası olgulara eğitim durumu, anne ve babalarının eğitim durumu, semptomları ve muayene bulguları, kırmızı et, tavuk, balık, meyve, kuru baklagil, yumurta, yeşil yapraklı sebze gibi besinleri tüketim sıklığını içeren bir anket doldurtuldu. Bulgular: Veriler uygun istatistik testler kullanılarak değerlendirildi. Çalışmaya 10-18 yaşları arasında 90 olgu dahil edildi. 87 olguda demir eksikliği anemisi saptandı. 3 olguda B12 eksikliği anemisi saptandı. Hastaların yeterli miktarda demirden zengin yiyecek almadığı görüldü. Özellikle kırmızı et tüketiminde %91’inin yetersiz olduğu tespit edildi. Sonuç: Adolesanların izlemde mutlaka nutrisyonel anemi riski açısından değerlendirilmesi gerektiği ve koru-yucu hekimlik uygulamalarına da yer verilmesi gerektiği düşünülmüştür.
