AHU AKSAY, SEFER KUMANDAŞ, HÜSEYİN PER, GAMZE POYRAZOĞLU, HAKAN GÜMÜŞ
Journal of Behcet Uz Children's Hospital - 2018;8(3):159-166
GİRİŞ ve AMAÇ: Febril konvülsiyon çocukluk döneminin en sık gözlenen konvülsiyon şeklidir. Bu çalışmada amacımız febril konvülsiyon geçiren hastaların sosyodemografik özelliklerini belirleyerek etiyolojik faktörleri, rekürrens açısından risk faktörlerini ve rekürrens oranını belirlemektir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Polikliniği’ne ateşli havale nedeniyle başvuran ve dosyalarına ulaşılabilen 500 hastanın geriye dönük demografik özelliklerini belirleyerek etiyolojik faktörleri ve rekürrens açısından risk faktörlerini ve rekürrens oranını belirledik. BULGULAR: Çalışmamızda erkek/kız oranı 1.14/1 idi. Hastaların ortalama yaş 26, 92±18, 366 ay idi. Ailede febril konvülsiyon öyküsü dağılımına bakıldığında olguların % 35, 8’inde ailesinde febril konvülsiyon geçirme öyküsü mevcuttu. Hastaların %80, 8’inde basit, % 19, 2’sinde ise komplike febril konvülsiyon görüldü. Çalışmamızda hastaların %88, 6’sında konvülsiyon esnasında ateş 39°C’nin altında, %11, 4’ünde ise 39°C’nin üstünde idi. Çalışmamızda hastalarda febril konvülsiyonun tekrarlama yüzdesi 31, 6 olarak bulundu. Çalışmamızda literatürle uyumlu olarak febril konvülsiyon risk faktörleri arasında çocuğun yaşının 18 aydan küçük olması ve ailede febril konvülsiyon öyküsü varlığı mevcuttu. Çalışmamızda febril konvülsiyonda rekürrense neden olan parametreler ilk konvülsiyonu 18 aylıktan küçük yaşta geçirmiş olmak, ailede febril konvülsiyon geçirme öyküsü varlığı, ailede epilepsi öyküsü ve konvülsiyon sırasındaki vücut ısısının 39°C’den düşük olması olarak belirlendi. TARTIŞMA ve SONUÇ: Ailesinde febril konvülsiyon öyküsü olan, 18 aylıktan küçük yaşta febril konvülsiyon geçiren ve /veya düşük ateşte febril konvülsiyon geçiren çocuklarda febril konvülsiyonun tekrarlama olasılığı yüksektir. Febril konvülsiyon rekürrensi açısından risk faktörlerinin bilinmesi, ailelerin doğru bilgilendirilmesi, anksiyete düzeylerinin azaltılması ve gereksiz profilaktik tedavilerin önlenmesi açısından önemlidir.
