AYSUN ÖZEL YEŞİLYURT, ARZU AYRALER, SELİM TURFAN, AHMET CUMHUR DÜLGER, MUHAMMED ALİ AYVAZ
Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi - 2020;5(1):1-7
Amaç: Bu çalışmanın amacı özellikle HDV ile enfekte hastalarda HEV enfeksiyonunun epidemiyolojik, biyokimy-asal ve virolojik özelliklerini açığa çıkarmaktır. Ayrıca HDV enfeksiyonunun HEV seroprevalansı üzerine etkisini, her iki hastalığında endemik olduğu Van ilinde araştırdık. Materyal ve Metot:2015 Mayıs ve 2018 Mayıs ayları aras-ında 3.basamak hastanemize başvuran 198 vakaretrospektif olarak incelendi. Epidemiyolojik veriler, biyokimyasal, serolojik ve virolojik testlerin sonuçları kaydedildi. Bulgular: Araştırmamızda kronik HDV enfeksiyonlu hasta-larda kronik HBV enfeksiyonlulara göre hem anti-HEV IgG hem de anti-HEV IgM düzeyleri daha yüksekti(sırasıyla %77’ye karşı %44, p=0, 001 ve %23’e karşı %6, p=0, 003). Ayrıca Kronik HDV enfeksiyonlu hastalarda kronik HBV enfeksiyonlulara göre daha yüksek AST (49±34’e karşı 26±12 U/L, p=0, 005) ve ALT (45±27’ye karşı 28±15, p=0, 001) seviyeleri ile daha düşük trombosit (159000±91000’e karşı 223000±69000/mm3, p<0, 001) ve serum albumin (3, 8±0, 8’e karşı 4, 2±0, 3 mg/dl, p<0, 001) seviyeleri gözlemlendi. Sonuç: Aynı çevresel koşullardan ötürü HDV enfeksi-yonunun bulunuşu HEV enfeksiyonu yayılımı için major bir risk faktörüdür. Biz bozulmuş karaciğer durumuna bağlı olarak hastalığın yayılımında HDV enfeksiyonlu hastaların hatrı sayılır bir rolü olduğu sonucunu çıkarıyoruz. Ek olarak delta hepatiti özellikle 45 yaş üstü hastalarda önemli bir halk sağlığı problemi olarak devam etmektedir. Hastalığın tedavi başarısına yön vermesi için daha geniş ölçekli çalış-malara ihtiyaç vardır.
