DORUKCAN AKINCIOĞLU, GÖKHAN ÖZGE, MURAT KÜÇÜKEVCİLİOĞLU, FAZIL CÜNEYT ERDURMAN, ALİ HAKAN DURUKAN
Türk Oftalmoloji Dergisi - 2018;48(2):75-80
Amaç: Vitreoretinal cerrahi uygulanan idiyopatik epiretinal membran hastalarında tecrübelerimizi ve sonuçlarımızı sunmaktır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2012 ve 2014 yılları arasında idiyopatik epiretinal membran nedeniyle vitreoretinal cerrahi uygulanan hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Olguların preoperatif ve postoperatif görme keskinlikleri, biyomikroskobik muayene bulguları ve optik koherens tomografi (OKT) kesitleri değerlendirildi. Bulgular: Kırk beş olgunun (%36’sı erkek, %64’ü kadın) 45 gözü çalışmaya dahil edildi (ortalama yaş, 69±8, 2 yıl). Postoperatif dönemde hastaların ortalama takip süresi 7±4 (1-12) ay idi. Preoperatif olarak LogMAR eşeline göre 0, 58±0, 32 olan ortalama en iyi düzeltilmiş görme keskinliği, postoperatif dönemde 3. ayda 0, 40±0, 31, 6. ayda 0, 33±0, 33, 12. ayda ise 0, 28±0, 34 idi. Değerlendirmeye alınan bütün OKT parametrelerinde 1. ayda, 3. ayda, 6. ayda ve 12. aylarda istatistiksel olarak anlamlı anatomik düzelme mevcut idi. Korelasyon analizinde ise yalnızca santral ortalama kalınlık (r=0, 69, p<0, 05) ve santral maküla hacmi (r=0, 69, p<0, 05) ile görsel kazanım arasında istatistiksel olarak anlamlı yüksek bir pozitif korelasyon olduğunu tespit ettik. Sonuç: Epiretinal membran makülada her olguda heterojen bir anatomik değişim yaratmaktadır. Bu nedenle vizüyel kazanım olsa dahi santral maküla kalınlığındaki değişim ile korelasyon bulunamamaktadır. Santral maküla hacminin bu olguların takibinde daha değerli bir parametre olabileceğini düşünmekteyiz.
