Türk Medline
Dokran

İLERİ YAŞTAKİ OLGULARDA AYRILMIŞ FEMUR BOYNU KIRIKLARINDA PRİMER ARTROPLASTİNİN, BAŞARISIZ İNTERNAL TESPİT SONRASI ERKEN KURTARICI ARTROPLASTİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI

YUSUF ÖZTÜRKMEN, MAHMUT KARAMEHMETOĞLU, İBRAHİM AZBOY, İLHAN AÇIKGÖZ, MUSTAFA CANİKLİOĞLU

Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica - 2006;40(4):291-300

stanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi 2. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul

 

Amaç: İleri yaştaki hastalarda ayrılmış femur boynu kırıklarıda yapılan primer total kalça artroplastisi (TKA) ile internal tespit sonrası başarısızlık nedeniyle erken dönemde TKA ile revizyon yapılan olguların sonuçları karşılaştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya, ayrılmış femur boynu kırığı (Garden tip III, IV) nedeniyle başarısız internal tespit sonrası erken kurtarıcı artroplasti yapılan 34 olgu (8 erkek, 26 kadın; ort. yaş 68; dağılım 60-75) ve primer olarak TKA yapılan 34 olgu (8 erkek, 26 kadın; ort. yaş 67.5; dağılım 60-75) alındı. Bütün hastalara çimentosuz TKA uygulandı. Her iki gruptaki olgular travma öncesinde sosyal ve fizyolojik olarak aktifti. Olgular Merle D'Aubigne kalça skorlaması ile değerlendirildi. Hastaların internal tespit öncesi veya sonrası erken grafilerinde prognostik risk faktörleri araştırıldı. Ortalama takip süresi revizyon grubunda 5.2 yıl, primer TKA grubunda 5 yıl idi. Sonuçlar: Artroplasti sonrası ilk yıl içinde revizyon grubunda 16 olguda 21 komplikasyon, primer TKA grubunda altı olguda dokuz komplikasyon gelişti (p<0.05). Revizyon grubunda ağrı yönünden sonuçlar daha kötü ve yeniden ameliyat oranı daha yüksek bulundu (p<0.05). Merle D'Aubigne ağrı, eklem mobilitesi ve yürüme skorları primer TKA grubunda daha yüksek bulundu. İnternal tespit öncesi veya redüksiyon sonrası çekilen grafilerde 32 olguda (%94.1) prognostik risk faktörleri saptandı. Çıkarımlar: Yaşama olasılığı ve bilinç düzeyi yüksek, sosyal ve fizyolojik olarak aktif ileri yaştaki olgularda, femur boynu kırıkları için primer TKA çok iyi bir seçenektir.