İRFAN ESENKAYA
Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica - 2005;39(3):211-223
Amaç: Proksimal tibia medial açık kama osteotomisinde tespit için kamalı plak uygulamasında endikasyonlar, cerrahi teknik ve sonuçlar değerlendirildi. Çalışma planı: Medial kompartman osteoartrozu olan ardışık 38 hastanın (5 erkek, 33 kadın; ort. yaş 51; dağılım 36-65) 40 dizine proksimal tibia medial açık kama osteotomisi uygulandı. Tüm dizlere artroskopi uygulandıktan sonra, medial eklem aralığının 3-4 cm distalinden laterale ve proksimale doğru oblik bir hat üzerinden osteotomi uygulandı; lateral korteks kesilmemeye çalışıldı; tespit için tasarımı yazar tarafından yapılan, osteotomi yüzeylerini plak üzerindeki kama şeklindeki çıkıntılarla destekleyen plaklar kullanıldı. Plaklar 2 ve 4 delikli dikdörtgen ile 4 delikli ters "L" şeklinde idi; kama yüksekliği 5-15 mm arasında değişmekteydi. Plaklar, üzerindeki deliklere tam uyum sağlayan vidalarla sabitlendi. Greft olarak sekiz dizde trikortikal, 25 dizde bikortikal iliyak kemik otogrefti, yedi dizde allogreft kullanıldı. Klinik ve fonksiyonel değerlendirme HSS puanlama sistemine göre yapıldı. Ortalama izlem süresi 17 ay (dağılım 9-36 ay) idi. Sonuçlar: Ameliyat öncesinde ortalama 4.3° (0°-10°) varus olan tibiofemoral açı, son kontrolde 5.8° (3°-11°) valgus olarak ölçüldü. Ameliyat öncesinde ortalama 59 (dağılım 52- 75) olan HSS skoru ameliyat sonrasında 90 (dağılım 79-96) bulundu. Komplikasyon olarak, ameliyat sırasında üç dizde (%7.5) lateral plato kırığı, 11 dizde (%27.5) yer değiştirmemi . lateral korteks kırığı oluştu. Bir hastada (%2.5) yara iyileşmesinde ve kaynamada gecikme ve distal vidalardan birinde kırılma görüldü. Çıkarımlar: Tek kompartman tutulumlu dizin medial osteoartritinde, proksimal tibia medial açık kama osteotomisinin tespitinde kamalı plak kullanılması, elde edilen düzeltme derecesini korumakta ve fonksiyonel rehabilitasyon için erken harekete izin verecek yeterli stabiliteyi sağlamaktadır.
