Türk Medline
Dokran

SUBAKSİYEL SERVİKAL TRAVMALARA GİRİŞ; EPİDEMİYOLOJİ, YARALANMA MEKANİZMALARI, SINIFLAMA VE İNSTABİLİTENİN DEĞERLENDİRİLMESİ

DERYA KARAOĞLU GÜNDOĞDU, ALPARSLAN ŞENEL

Türk Nöroşirürji Dergisi - 2020;30(3):356-363

Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroşirürji Anabilim Dalı, Konya, Türkiye

 

Anatomik olarak subaksiyel servikal omurga travmaları C3’ten C7’ye kadar olan servikal bölge yaralanmalarını ifade eder. Servikal omurgalar anatomik olarak değerlendirildiğinde subaksiyel servikal omurların birbirine daha çok benzediği görülür. Alt servikal travma tüm servikal travmalar içinde sık görülür ve travmanın değerlendirilme anında atlanmaması açısından özel dikkat gerekir. Günümüzde travma ile hastaneye başvuran hastalarda hemodinami sağlandıktan sonra subaksiyel servikal yaralanma açısından değerlendirilmek rutin prosedür olarak yerini almıştır. Spinal travmalarda yaralanma mekanizmasını bilmek aslında patolojiyi anlamak ve tedaviyi planlamanın ilk aşamasıdır. Alt servikal travmaları değerlendirmek için kullanılan birçok sınıflamadan biri olan Servikal Omurga Yaralanmaları Sınıflandırma Sistemi (SLIC) instabiliteyi değerlendirirken tedaviye de yön verebilmesi açısından değerlidir. Bu yazımızdaki amaç subaksiyel travmaları epidemiyoloji, yaralanma mekanizmaları, sınıflama ve instabilitenin değerlendirilmesi başlıkları altında değerlendirmektir.